Te zwaar beladen,en mag op de blaren zitten.;-)

Vrijdag 11-8. Vertrek "Van der Valk"hotel. Baliseyh. (Tr.)

Wat was het warm,op de hotelkamer. Had de deur helemaal opengezet, maar het bleef erg warm.
Het hotel oogt groot,met veel kamers. Ondanks de erg lage prijs,is het erg rustig. Was volgens mij de enige gast. Het hotel leek erg op een Van der Valk hotel. Maar het restaurant, had wat weg van een AC,die wij in Nederland kennen. Bestaan,die überhaupt nog wel?? Na het ontbijt, is het tijd om te vertrekken. Via de D-200 gaat het verder,de Turkse outback in. Hopelijk ga ik wat meer beleven dan gisteren, haha. De straffe tegenwind,is verdwenen. Ook lijkt het verkeer veel minder. Lekkere frisse lucht,in beide neusgaten.
Aan het getjilp van de krekels,lijkt maar geen eind te komen. De beestjes lijken onvermoeibaar. Zo af en toe,probeert er ééntje door de spaken,van de wielen te springen. Maar dat lukt ze niet. Nu maakt de krekel,ineens een heel ander geluid. En dan zijn ze wordt het stil. Het was hun laatste geluid,dat ze maakten. De zon kracht is enorm hoog. Heb inmiddels de blaren op één van mijn armen zitten. De rechterarm zit het meest in de zon,en daar komen de blaren tevoorschijn. Voor een Hollandse jongen,valt daar maar moeilijk aan te wennen. Maar het fietsen gaat lekker,ondanks de enorme hitte. Veel drinken is het motto. Gelukkig zitten er veel watertappunten,langs de weg.
Ook aan thee,geen gebrek hier. Fiets je door een dorp,dan roepen en ze zwaaien naar mij. Tea,tea,is wat ze roepen. Vaak zijn het groepen kerels,die lekker onder een parasol zitten. Waar hebben ze hun vrouwen gelaten?? Weet het ook niet,haha. Het is een mix van gastvrijheid en nieuwsgierigheid, als je het mij vraagt. Meestal schuif ik wel even aan,bij deze vrolijke uitziende menigte. Ze bieden je van alles aan,thee,koud water,cola,eten,noem het maar op. Steek ook wel eens de duim omhoog,als er weer eens wordt geroepen. Dan doe,als ik niks in de gaten heb,haha. Als ik overal wil gaan stoppen,.....
Maar dan word ik van de weg gehaald. Een man met een stopbord, beveeld mij,hem te volgen. Dat doe ik dan maar. Het blijkt een weegcontrole te zijn. Hier worden vrachtwagens gewogen,om te kijken,dat ze niet te zwaar beladen zijn. Fiets de weegbrug op,....als dat maar goed gaat.
Ojee, ben te zwaar, wat nu? De beamte, vertelt mij dat ik een fors aantal % boven het maximum zit.
Gelukkig mag ik mijn weg vervolgen. De beamte had een goede dag. Maar ik mag nog niet weg,eerst thee. En mijn bidons worden netjes gevuld met koud koud water. Nog even op de foto. De heren hebben de grootste plezier. Moet er zelf ook om lachen. Kan deze grap erg waarderen, hahahaha.
Heb vroeger zelf ook als chauffeur gewerkt, bij de firma Dasko. We reden veel op Italië. Net over de grens,bij Kiefersfelden,in Oostenrijk zat ook zo,n weegcontrolepunt. Bij het plaatje Wörgl. De beamten waren daar een stuk,zagereineriger. ( wat een woord...)
Het wordt tijd,om een plek voor de nacht te zoeken. Waar zal ik vandaag,terecht komen. Misschien een local,als ik hun nou eens vraag,als ze een plek weten? Het kan zo maar zijn,dat zij mij uitnodigen. En kan de nacht bij hun doorbrengen. Helaas lukt dit plannetje niet. En kom alweer op een tankstation terecht.
Zo,n 10 km voorbij aan het plaatsje Yozgat,vind ik een wel erg mooie plek. Het lijkt wel een camping.
Er wordt wederom geen probleem gemaakt. Zet de tent op in de tuin. Osman is één van de medewerkers. Eerst thee,dan douchen,en daarna heb ik het eten voor je klaar,zo zegt hij tegen mij. Over geld geen woord,dat is toch ongelooflijk.
Patat met een soort van turkse stoofvlees,witte rijst en brood. Gewoon eten,rechtstreeks uit de pan.
Had vroeger,goede bekenden,een boerenfamilie. Ze woonden vlakbij Zwolle. Op een wel erg mooie locatie,vlakbij de stad. Het was de familie Middag. Was daar vaak te vinden. Je kon erg mooi vissen.
Het warme eten,ging er ongeveer op dezelfde manier. Eten wat de pot schaft. De familie Middag,erg goed volk.
Ga nog even een praatje maken met de medewerkers van het tankstation. Dit onverwachte maakt Turkije zo mooi. Dat vind je in de grote stad of toeristencentra niet zo vaak mee.

Zaterdag 12-8. Vertrek "tankstation-camping".

Word wakker van het gesjilp van de huismussen. Deze vogels zie werkelijk overal. Na het onbijt is het tijd om te vertrekken. Maar niet,voordat ik de medewerkers heb bedankt.
En als fietsende toerist wek ik weer de aandacht van de locals. Net als gisteren,word ik overal uitgenodigd voor thee en andere lekkernijen.
De hitte slaat weer toe. De asfalt/bitumen laag is aan het smelten. Mijn banden laten gewoon een spoor na. Het profiel zit helemaal vol met teer. Hierdoor blijven de steentjes plakken. Dat is niet zo mooi.
Die moet ik wel weer uitgepeuterd worden. Mooie klus voor vanavond..
En dan zie ik een boer. Zijn koe is door de benen gezakt,het arme beest. Waarschijnlijk, is de enorme hitte het dier teveel geworden. De "boer" lijkt goed Nederlands te spreken. Ben jij niet moe,vraagt hij aan mij. Die vraag hebben ik nog niet gehoord,tijdens deze reis. Wel de bekende;waar ga jij naartoe en waar kom jij vandaan? Maar op deze wel erg goede vraag kan ik niet zo snel een antwoord geven. Ben jij niet moe?
Hahahaha. Het arme dier wordt inmiddels gekoeld met water. En zelf vervolg ik maar weer m,n weg.
Het landschap krijgt wat meer kleur. Dit betekent ook weer meer klimmen. Ook lijkt het minder te worden met de bewoonde wereld. Fiets al zo,n 25 km,zonder maar ook,iets te zien van de aanwezigheid van mensen. Gelukkig is daar weer een tankstation, net op tijd. Het begint al te schemeren.
Bij dit op de jaren 50 oogend tankstation vind ik een plaats voor de nacht. Het is een beetje primitief. Net zoals de douche en wc. Het heeft wel wat. Zo lekker rustig en verlaten.
Nu maar eerst de banden schoon "peuteren". Wil morgen niet lek rijden. Met een tentharing begin ik aan deze klus. Net op tijd klaar,de duisternis valt. Ga maar lekker slapen. Tot morgen.

Zondag 13-8. Vertrek Alicik. Nog steeds Turkije.

Het was afgelopen nacht er druk. Vele boeren kwamen om hun trekkertje af te tanken. Ook werd er een vracht koeien overgeladen. Het was echt een drukte van jewelste. En dit in zo,n verlaten gebied,had ik dit eigenlijk niet verwacht.
Bij het eerste ochtendgloren, is daar ook al een boer met zijn combine. Deze machine,een New Holland lijkt nog niet zo oud. De machine heeft een lekke band. Er is ook een werkplaats,voor allerhande reparaties. Snel wordt de band gedemonteerd. Gisteren stond er ook al een vrachtwagen met zijn cabine voorover gekantelt. De pompbediende is van alle markten thuis,zo blijkt wel weer. Na het demonteren van de band,verkoopt hij mij het "ontbijt"voor deze dag. Voor het wassen van zijn handen,had hij blijkbaar geen tijd.
Pluk nog snel even een paar appels van een boom en ga dan verder met m,n reis. Het mooie groene ,bergachtige landschap, waar je met de mtb ook lekker uit de voeten kunt,maakt weer plaats voor de vertrouwde "kale" heuvels.
Bij een tankstation (alweer) zoek ik wat verkoeling en drinken. Het is alweer 40°C+. De eigenaar spreekt perfect Nederlands. Heb bijna mijn gehele leven in Nederland gewoond en gewerkt,zegt hij. Mijn naam is Adem. Nu woon ik hier in Turkije en run dit tankstation. Verhuur er ook een stuk van. De lokale boeren,brengen hier hun graan. Het wordt gewoon in de open lucht gekiept,pal naast het tankstation.
En daar gaat ie weer,maar nu geen thee,maar rode bietensap. En dan nog soep,een turkse goulash en nasi.
En of dit nog niet genoeg is,ook nog een flink stuk brood. Wederom krijg ik mooie reacties op mijn fietsreis. Ook van Mikail. Deze jongen is hier op vakantie en doet allerlei werkzaamheden op het tankstation. Kom uit hartje Amsterdam, zegt hij. Dit is natuurlijk wel even wat anders,zegt deze goedlachse jongen. En hij vult nog even de bidon met koud water. Van geld willen zij niets horen. Raak er aan gewend.
En verder gaat het weer in de richting van Sivas. Na een beklimming kom ik deze stad,mijn reisdoel voor vandaag. Even vragen bij een tankstation, dat zij een hotel voor mij weten. Hier wordt er netjes een schets gemaakt door één van de medewerkers. Maar ik mag nog niet weg. Meekomen,jij. En dat doe ik dan maar. Volg hem tot in de kantine. Hier zit al een aantal medewerkers aan een tafel. Op deze tafel staat een grote pan met kippenvleugels. Deze pan moet eerst op. Eerder mag jij niet weg,verteld hij lachend aan mij. Zijn collega's moeten er ook hartelijk om lachen. Er zit niets anders op. De kippenvleugels smaken wel erg lekker,pikant gekruid en daarna zijn ze geroosterd. Wederom is het een erg vrolijk gezelschap. Na dit lekkere eten mag ik "eindelijk"vertrekken. Op naar het centrum van Sivas.
Het hotel is snel gevonden. Deze stad ziet er mooi en levendig uit,met talrijke winkels. Na het inchecken nog snel even deze stad in. Zie een Burger King,zal ik het doen? Maar heb al zoveel eten gehad,vandaag.
Kan de verleiding toch niet weerstaan en loop naar binnen. Deze lekkere hamburger kan er ook nog wel bij. Na al die Turkse lekkernijen,eens weer wat anders,haha.
Morgen even lekker niets. Even genieten in deze mooi uitziende stad.