Waar haalt Abraham de zout vandaan? En de stapelwolk als tijdelijke vriend.

Maandag,2-10. Vertrek, hotel in Nangfeng.

Gisteren heb ik even genoten van een rustdag. Heb ook werkelijk helemaal niets gedaan. Ben even het stadje in gelopen. Even wat "proviand" inslaan. Wat is het warm,gewoon heet. Daardoor is het buiten haast niet te houden,dus maar weer snel terug,naar die koele kamer. Lang leve de airco.
De volgende ochtend, zit ik al lekker vroeg op de fiets. Uit voorzorg,heb ik mij alvast ingesmeerd met zonnebrandcrème. Wat is het warm, en dat zo vroeg in de ochtend. Ben bang,dat er mij nog heel wat te wachten staat, vandaag. En door!! Dat is m,n motto. Via de G-206,fiets ik verder in zuidelijke richting.
Het blijft maar op en af gaan. Wat een zweet,komt er vrij tijdens de beklimmingen, het komt werkelijk overal vandaan. Via mijn rug,voel ik het naar beneden stromen. Een soort van automatische zitvlakkoeling, haha. Sla inmiddels helemaal wit uit van het zout. Kan zo door als de verschrikkelijke zout- man of Klaas Vaak,strooi dan niet met zand,maar met zout,hahahaha. Vraag mijzelf regelmatig af: Marko, waar ben je in hemelsnaam aan begonnen. Alweer ploeter je weer,door die hitte.,42°C,.....En nu is daar ook nog die hoge luchtvochtigheid, het is haast geen doen. En zoals gewoonlijk heb ik de wind tegen. Dit keer,heb ik daar niet zoveel problemen mee. Het enigste voordeel,zo krijg ik iets of wat verkoeling. Veel drinken en niet pissen, is het gevolg. Waar geklommen wordt,is het het ook weer afdalen. Wauw,dat voelt lekker. Met hoge snelheid,gaat het naar beneden, rijwindkoeling,lekker hoor.
Even een kleine stop,in zo,n chinees dorpje. Water,water,en nog eens water en een flesje cola,haha.
Zo,n beetje het gehele dorp loopt uit,om de wit uitslaande,zweetlekkende,fietsende toerist te aanschouwen. Zoals gewoonlijk,ben ik niet de enig te die aandachtig wordt bekeken. De Santos moet het ook ontgelden, hahaha. En daar beginnen ze weer met mij te praten. Probeer hen uit te leggen, dat ik er helemaal niets van begrepen heb. Maar ze blijven maar doorratelen, in hun aparte taal.Net als ze denken,dat chinees,zo,n beetje de enigste taal is op deze aardkloof. Volgens mij weten ze niet beter,haha.
Mag eigenlijk niet oordelen over anderen, maar ik doe het toch. Het merendeel van die chinezen ziet er werkelijk niet uit,het is niet alleen hun manier van kleden. Ook hun uiterlijk,...Wat zien de meesten er lelijk uit. Sorry, dit valt gewoon enorm op. Ze geven blijkbaar ook niet zoveel om hun uiterlijke verzorging.Een tandartsbezoek? Zo kan ik nog wel even doorgaan. De meesten van de locals zijn best vriendelijk. Ze kunnen zich maar slecht een houding geven,zal wel een mix zijn van onwetendheid en verlegenheid.
Na ruim 120 kilometer ploeteren, is het welletjes geweest. Even een hotel zoeken. Dit is meestal geen probleem. En al snel sta ik onder de douche,met kleren en al. Zelfs mijn hoedje,heb ik niet afgezet. Het zoutmannetje, ziet inmiddels niet zo bleekjes meer. Op naar morgen,onder het motto; En door!! ;-)

Dinsdag,3-10. Vertrek,hotel in Shicheng.

Heb de afgelopen nacht erg goed geslapen. Dat doet een mens goed,na zo,n zware dag als gisteren.
En daar gaat ie weer, op in zuidelijke richting.
In een mum van tijd,zie ik 3 ongelukken gebeuren,en dit op 3 verschillende plekken. Eerst liggen daar 2 scooters met hun bestuurders op het wegdek. Het is net achterwiel van één van de scooters,draait nog flink door.Niet veel later zijn daar 2 auto's op elkaar geknald. Niet veel verder,ligt daar zo,n elektrische driewieler op zijn kant. De zooi licht over de gehele weg verspreidt. Voor sommige chinezen, was het geen goed begin van de dag.
Wat is het alweer warm en broeierig. Dat betekent één ding: zweten. Het gezegde luidt: een ezel mag niet zweten,anders gaat ie dood. ;-). Er is een verschil met gisteren,er zijn stapelwolken. Af en toe schuift er zo,n wolk voor de zon. Dat scheelt al gauw zo,n graad of 5. Helaas is dit vaak voor maar korte duur. De stapelwolk als tijdelijke vriend.
Verlaat de G-206 en vervolg de G-319. Deze loopt wat meer in oostelijke richting. Het laatste stukje van m,n reis in China is aangebroken. Ben er bang voor,dat deze weg nog wel het één en ander voor mij in petto heeft.
De bergen komen eraan. Het is meteen al te merken,de klimmen worden wat heftiger en langer. Opeens stuit ik op een grote groep fietsers. Blijkbaar hebben zij een rustpauze,en staan langs de kant van de weg. Als ik hen nader, staan ze te klappen en te juichen. Het is net of dat ik de finishlijn ben gepasseerd. Wow,wat is dat. Het lijkt wel een staande ovatie,toch maar even in de remmen. Alweer is daar die bekende verbazing en verwondering. Wat mij opvalt,is dat deze "chinezen" erg goed engels kunnen. We komen allemaal uit Hong Kong, vertelt één van hen. Dat heeft vroeger onder Engels regime gestaan. Nu zijn ze onderdeel van China. Volgens mij hebben zij het niet zo op de chineze overheid. Wie wel,zou je haast denken,hahaha. Vele foto's verder,probeert één van hen,mijn Santos op te tillen. Wauw, wat heavy. En het lukt,jou om hiermee de bergen over te komen? No problem, vertel ik hem. Hij moest eens weten,haha. Tijdens een beklimming, kijk ik wel eens achterom. Denk dan bij m,n eigen,waarom sleep je zoveel zooi met je mee,..... Neem afscheid van de vriendelijke groep. Nog een klein stukje,dan ben ik in Chanting. Even een hotel zoeken,in deze stad,..... Dat blijkt nog een hele opgave te zijn. Niet eerder was het vinden van een hotelkamer zo moeilijk,hier in China. Na 5 hotels bezocht te hebben,geen resultaat.
Gelukkig,bij de 6e is het raak. Ze hebben een kamer,wel een dure,voor chineze begrippen, maar ja.
Het inchecken gaat bijzonder moeizaam. Mijn paspoort is inmiddels vele malen open en dicht geweest. Ongelooflijk. Zal wel te maken hebben,met die registratieplicht. Deze medewerkersters nemen hun taak wel erg serieus. Na een uurtje sta ik onder de douche,weer met de kleren aan,haha. Tijdens dit aangename gebeuren, wordt er op de deur geklopt. Wat nu weer,denk ik. Snel maar even een handdoek om,mijn middel. Halfnaakt en waterlekkend,open ik de deur. En ja hoor,één van de de medewerkersters staat voor de deur. Zal zij mij trakteren op zo,n fijne chineze massage? Dat zal niet gek zijn,haha.
Waar heb jij gisteren overnacht en waar ga je morgen naar toe? En ben je ook mobiel te bereiken? Dat zijn haar vragen. Geef maar netjes antwoord op haar vragen. Wat massage? Vergeet het maar,hahaha. Even een hotel zoeken,...Het leek vandaag wel een klein drama. Morgen zal het vast weer anders zijn. Alleen nog wat eten zien te scoren,maar dat zal een stuk gemakkelijker gaan. Op naar morgen,de laatste loodjes dienen zich aan. :-)