Vers gebraden kip,lekker hoor en een glijbaan voor keutels.

Zondag 24-9 Rustdag in Shawozhen,China.

De eigenaar van het hotel is een bijzondere kerel. Hij spreekt geen woord engels,maar het lukt hem toch,mij het één en ander duidelijk te maken. Met gebaren,jawel. Als hij mee zou doen,met hints,hadden de andere deelnemers geen schijn van kans,haha.
Hij wil dat ik mee ga naar de buren. Hier besteld hij een ontbijtje voor mij,althans,het moet doorgaan als ontbijt. Op het menu staan;oliebollen in lang gerekte vorm,gortensoep en een gekookt ei. Over de smaak,van het laatst genoemde zal ik het maar niet hebben. Normaal,laat ik niet gauw wat staan,maar dat tweede ei heb ik maar snel teruggelegd. Het lijkt trouwens wel oudejaarsdag, die smaak van oliebollen.En al dat geknal van vuurwerk,dat je constant hoort.
Het regent trouwens nog steeds,en de lucht zit helemaal dicht. De planning van de rustdag kon haast niet beter. Als het morgen maar weer droog is. Na het ontbijt duik ik maar weer lekker m,n nest in. Slapen,wat kan dat lekker zijn,haha.
s'Middags ga ik even het stadje verkennen. Het is inmiddels ook droog. Wat kan het hier plensen,niet normaal meer. Er is vanmorgen meer regen gevallen, dan dat ik de gehele reis heb gehad.
Het is alweer avond,de tijd vliegt. De hoteleigenaar is weer aan het gebaren geblazen. Volgens mij wil hij warm eten maken. Hij loopt naar buiten, en wijst naar een loslopende kip. Een kippetje,da,s niet verkeerd.
Samen met de buurman, hebben ze deze kip snel te pakken. Pech voor de kip,vrees ik. Deze heeft weldra zijn laatste adem uitgeblazen. Niet veel later komt de buurman binnen met de kip,net ontdaan van zijn veren en ja,hoor ook zonder kop.... Maar die verse kip smaakt best! De poten heb ik maar laten liggen. Dat is net iets teveel van het goede,haha.
Niet veel later ga ik weer lekker slapen. Lawaai maken,daar zijn die chinezen nog steeds goed in. Er zitten nog drie gasten,in de kamer naast mij. Wat kunnen die schreeuwen...,gelukkig heb ik m,n oordopjes mee. Overdag gebruik ik deze tijdens het fietsen, al dat getoeter van vrachtwagens en bussen,dat is zo verrekte irritant. En nu dat geschreeuw weer....Lawaaimakers,eerste klas.

Maandag 25-9. Vertrek,knusse en toch wat lawaaierige hotel in Swawozhen,China.

Heb mijn spullen al kekker vroeg bij elkaar gezocht. Nu nog even afscheid nemen van de hoteleigenaar en zijn vrouw. En daar gaat ie weer,nieuwe week,nieuwe belevenissen, haha.
Het is droog,maar voor hoelang? De lucht ziet wel erg donker. Als het zo,n dag als gisteren wordt,dan staat mij nog wat te wachten. Niet veel later,komt de regen met bakken uit de lucht. Snel die poncho aan. En dan gewoon door. Na zo,n dik uur klaart het op en de zon komt voorzichtig tevoorschijn. De omgeving ziet er prachtig uit,die bergtoppen gehuld in mist. Het doet allemaal wat sprookjesachtig aan.
Aan het mooie landschap komt weer een eind,en maakt plaats voor stedelijk gebied. Macheng,is de naam van de stad. En de zon schijnt inmiddels flink. Wat voelt het broeierig aan. Het zweet komt overal vandaan. Eerst nat van de regen,en nu van het zweet. Laat ik niet teveel klagen,het weer is mij tot nu toe goedgezind. Heb geen noodweer gehad,daar waar alleen die zware onweersbui in Montabaur,de derde dag. En die hitte,daar kon ik eigenlijk best mee omgaan. De luchtvochtigheid was niet hoog. Maar dat kon hier in China wel eens een ander verhaal gaan worden...
Als ik de stad uit ben,is daar ook weer het opwaaiende stof,vooral veroorzaakt door dat vele vrachtverkeer. En dat irritante getoeter is daardoor ook weer terug. We zijn weer terug bij af,haha.
Gewoon door,dat is m,n motto.
In het stadje Xinzou,ga ik op zoek naar een hotel. De meeste locals reageren nog al wat vreemd en niet zo vrolijk,als ik hen vraag,of zij nog een hotel weten. Wat is er aan de hand? Normaal reageren zij op een heel wat andere manier. Het zal wel. Toch lukt het mij,om een hotel te vinden. Nu eerst maar even lekker douchen. Eerst was er die regen,van afgelopen morgen. Toen het zweet en als toetje het alom bekende stofhappen, haha. En dan.....? Ja,alweer naar de chinees. Sambal bij??

Dinsdag 26-9. Vertrek hotel, Xinzhou,China.

Via de G-106 fiets ik verder. Maar ineens houd deze weg ermee op. Het lijkt als ie in rook is opgegaan. Vreemd,allemaal. Volg deze weg al bijna1300 kilometer. Via google maps, vind ik toch de juiste route,en de weg heeft een totaal ander nummer. En na zo,n 30 kilometer is de 106 daar weer. Het is net een goocheltruc. Eerst is ie zo ineens weg,en niet veel later is ie plotseling weer terug. Gelukkig maar.
De temperatuur blijft maar stijgen,en tikt haast de 40°C aan. En daar is die enorme luchtvochtigheid....
Zweten,het komt werkelijk overal vandaan. Fietsen is haast geen doen. En dan zijn er ook nog die venijnige klimmetjes. Even uitpuffen,bij zo,n klein winkeltje. Drinken is de hoofdmoot. De medewerkers kijken wel vreemd op,als ze zo,n zwaar zwetende,fietsende toerist zien. Ze wijzen mij snel een plekje,daar waar de ventilator draait. Even bijkomen. Dat lukt. Dan is er weer wat anders,moet naar de wc.
Met een soort van gebarentaal maak ik de medewerker duidelijk,wat ik wil. En zij mij wijst mij de weg.
Het "toiletgebouw" is te vinden achter,het bouwvallig uitziende winkeltje. Het wc-tje ziet er al niet veel beter uit,haha. Niet te hard tegen de muur leunen... Het al menig wc van binnen gezien,tijdens m,n reis.
Maar deze slaat echt alles. Deze is voorzien,van een glijbaan voor keutels. Ga er maar ff voor zitten. En ja hoor,de net geproduceerde bruine jongen,glijd in in keer naar beneden. Zo de moestuin in. Wat je noemt; recycling. Betere bemesting bestaat er niet,haha.
Met frisse moed fiets ik weer verder. In een klein dorp,vind ik snel een hotel. Het ziet er allemaal niet zo fris uit. Maar wat doet dat ertoe? Zulke dingen kun je verwachten, dan had ik maar thuis moeten blijven.
De prijs is er ook naar. De eigenaar is wel erg vriendelijk. s'Avonds,nodigd hij mij uit voor het warme eten.
Nu ik daar helemaal geen chinees kan spreken,en de beste man geen woord engels. Loop ik maar achter hem aan de keuken in. Het is goed,dat die kerel vsn SBS-6,hier maar niet bij is. Zijn naam ben ik even kwijt. Overal licht wel wat, vis,vlees,.....groente. Hij maakt mij duidelijk,dat hij zijn eigen groentetuin heeft.
Zal deze ook van een keutelglijbaan,voorzien zijn.... Maar niet teveel bij nadenken. Wijs hem maar wat groenten en vlees aan. Weldra zit achter een lekkere maaltijd, met boontjes en broccoli. Het smaakt echt,wel heel erg lekker. Mede door de pikante kruiden.
Als toetje,worden wij getrakteerd op een enorme onweersbui. Wat gaat het eraf. Het weer is hier,in dit deel van China wel erg grillig. Tot nu toe,heb ik het extreme gelukkig nog niet onderweg gehad. Maar wat niet is,kan nog komen...
Op de kamer is het wel verschrikkelijk warm,enige verkoeling krijg ik van een draaiende ventilator.