Warming-up en slakken.

Het is alweer de 12e juli. De tijd vliegt.
Ben nog maar net m,n tentje uitgerold. Met nog geen meter op de teller,is het gelijk al flink klimmen geblazen...,13% verteld een bord langs de kant van de weg aan mij. Mijn spieren zijn nog koud. Had misschien toch beter even een warming-up kunnen doen. Het is niet anders,maar gewoon door. Eenmaal boven,vlakt het landschap enigzins af. De weg brengt mij door rustige boerendorpjes. Er haast niemand te bekennen. Fiets lekker rustig door het glooiende boerenland. Al snel kom ik in Regensburg aan. De duitse autobahn,de 3 fungeert als een soort leidraad. Dit al vanaf Bonn. Eenmaal in Regensburg,volg ik de Donau. Die zich al kronkellend door het landschap snijd.
Het is lekker fietsen met de wind in de rug.
De weg licht er ook lekker vlak bij. Even waan ik me terug in Nederland. Niet veel later bereik ik de eindbestemmig van deze dag. De camping in Straubing. Op het veldje,blijken al meerdere fietsers te zijn neergestreken. Het weer wordt slechter,flinke buien en een harde wind. Ga maar lekker vroeg slapen. Morgenvroeg gaat het in de richting van Passau.

Donderdag 13 Juli.
Vertrek Straubing.

Na het wakker worden,word ik onaangenaam verrast. Jawel,een hele kolonie naaktslakken heeft in m,n tentje een nieuw onderkomen gevonden. Ze zitten werkelijk overal. Tijdens het afbreken van de tent,probeer ik ze te verwijderen. Maar dat valt zwaar tegen. Die glibberige dingen laten zich niet zo makelijk vangen. Ook kom ik door mijn eigen gewicht geplette exemplaren tegen,tussen het grondzeil en de tent.Moet het zeil ontdoen van een geel/bruine slijmerige smurrie.Met een stuk wc papier,wordt de klus geklaard.Ze zitten zelfs in de fietsschoenen. De geur,heeft ze niet kunnen tegenhouden. Integendeel...
Met een stokje peuter ik ze eruit. Eindelijk,de slakken zijn opgeruimd.
Nog snel even een kop koffie en een broodje naar binnen. Dat het mijn überhaupt smaakt. Maar niet teveel bij nadenken. Hahaha.
Eenmaal op de fiets,ben ik het voorval snel vergeten. Maar dit is echter van korte duur.
Het fiets lekker,zo langs de Donau. Het fietspad is goed,mooi uitzicht over het landschap en de zon maakt er een mooie ochtend van. Tijd voor een pauze. Zet de fiets aan de kant en ga op een bankje zitten. Heb een mooi uitzicht over de rivier.
Even de schoenen uit....,denk ik. Lekker met de voetjes omhoog. Maar dan kom ik die slijmerige smurrie wederom tegen. Er zat nog een slak in beide schoenen. Met de nodigde scheld-en vloekwoorden ontdoe ik mij van de smurrie. Had eigenlijk een broodje willen eten. Maar sla deze keer maar over. Denk zelf dat de familie slak een soort van wraak heeft willen nemen. Wat was er vroeger niet mooier. Tijdens het naar school fietsen,de langzaam voortkruipende slakken onder je fietswiel pletten. Met een soort van zigzaggen op je fietsie,er zoveel mogelijk te grazen nemen. Maar nu zijn de rollen omgedraaid. Hun wraak was zoet.
Maar ja,hoort erbij. Passau ziet er erg leuk uit. Fiets midden door het centrum. Nog een klein stukje,dan laten we Duitsland achter ons.Oostenrijk wordt het volgende land.
Op een camping in Engelhartzell,wordt het tentje opgezet. Met een mooi uitzicht over de Donau. Waar ik nog redelijk veel binnenvaartschepen uit Nederland langs zie varen. Je komt ze werkelijk overal tegen.Die Hollanders. Tot Morgen. Gruss Gott.